Trebalo je da prođe 449 godina od Gutenbergovog pronalaska savremenog štamparstva pa da Negotin dobije svoju prvu štampariju. Međutim, Ako se zna za činjenicu da je u obnovljenoj Srbiji prva štamparija počela da radi u Beogradu 1832. godine kao "Knjaževsko-srpska knjigopečatnja" kao i da sve do 1860. godine Srbija nije imala ni jednu privatnu štampariju a da je prvu štampariju u unutrašnjosti dobio Kragujevac tek 1873. godine, onda je negotinski štamparski prvenac - prva štamparija u godini 1889. - bio posobena događaj.

Polovinom devetnaestog veka u Negotinu je bio vrlo razvijen kulturno-prosvetni život. Rano se razvio politički život i političke borbe. Mnogi slobodoumni politički i prosvetni radnici živeli su i delali u Negotinu. Razvilo se zanatstvo a naročito trgovina. Razvoju trgovine posebno su doprineli, za to vreme, dobri saobraćajni uslovi na Dunavu. Kusjak i Radujevac bili su važna pristaništa i stovarišta soli i drugih namirnica. Karavan zaprežnih vozila dolazio je do Kusjaka za so. Negotin je sve više postajao tranzitni grad. Sve to, a i drugi momenti, uslovili su osnivanje štamparije i pokretanje političkih listova.

Hroničar varoši napisao je: "Negotin već 1889. godine ima svoju prvu štampariju. Sopstvenik štamparije bio je Mita A. Nikolajević. Štamparija je kupljena u Kairu (Egipat)."

Godine 1890. počelo je štampanje prvog lista u Negotinu. Bila je to "Krajina". List je izlazio četvrtkom i nedeljom, a tretirao je politička, ekonomska i prosvetna pitanja.

Od 1891. godine štampariju je preuzeo A. Stanojević-Metrišlić. U njoj je štampan list "Negotinac" kao organ krajinskih liberala. "Negotinac" je izlazio redovno dve godine. Štampariju A. Stanojevića je 1892. godine preuzeo okružni odbor Okruga krajinskog". U njoj su štampani listovi radikala i liberala. Izlazio je i list "Krajinski glasnik" kao službeno glasilo Okruga krajinskog. Urednik je bio Mihajlo N. Rašković iz Trnjana.

Početkom veka, 1901. godine Negotin dobija i drugu štampariju. Te godine je Milojko Despotović preneo svoju štampariju iz Zaječara u Negotin. Despotovićeva štamparija radila je u Negotinu sve do 1907. godine kada je ponovo vraćena u Zaječar.

Miloš Marković, kupuje od prethodnih vlasnika prvu Negotinsku štampariju a 1911. godine kupovinom Lesendrenčeve štamparije iz Zaječara, proširio je štamparsku delatnost u Krajini. Za vreme bugarske okupacije (1915-1918) štampariju Miloša Markovića preuzeli su Bugari. Kao vlasnik se pojavio Dragutin J. Popović. Po završetku rata, štampariju je preuzeo njen vlasnik Miloš Marković. Od 1923. do 1931. to je štamparija "Jedinstvo" koju vodi Živojin Jakovljević. Godine 1931. Jakovljević je kupio novu štampariju nemačkog tipa i vodio je pod imenom "Progres". Od te godine Negotin je ponovo imao dve štamparije, jer se pored "Progresa" pojavljuje i štamparija "Romanović", vlasništvo Radoslava Romanovića iz Negotina.

Obe ove štamparije radile su sve do 1948. godine, kada ih je preuzeo Narodni odbor opštine Negotin i predao ih Domu za vaspitanje mladeži. Dve godine kasnije osnovao je grafičko-štamparsko preduzeće "Aga Rogožinarević", koje preuzima celokupnu grafičku i štamparsku delatnost za područje Negotina i Krajine.

Pripremio: Slobodan Boban Cvetković