Ovo je pitanje koje se već duži niz godina postavlja u našoj opštini. Sve više vidimo ispred raznoraznih privatnih lokala oglase za posao, koji se odnose na mesto konobara, radnika u mesari, frizera, radnika u trgovini.

Ovi oglasi mogu i da postoje duži vremesnki period tako da se ne pojave zainterosavani sugrađana koji bi poslali svoj CV za ovo radno mesto. Šta je to što građane Negotina na neki način sputava da se odvaže za ovaj korak u pronalsku svog zaposlenja, da li manjak radnog iskustva ili pak prevelika očekivanja za radnu poziciju? Da li je to što je prosečna plata u Srbiji po regionu Južne i Istočne Srbije za mesec decembar iznosila 44.344 din bez poreza i doprinosa? Možda naši sugrađani ipak vide svoju budućnost daleko izvan granica naše zemlje gde je prosečna plata dosta veća od naše? Takođe, tu je i faktor migracije mladog stanovništva u razvijenije delove Srbije, kao što su Beograd, Novi Sad i Niš. Celokupna situacija sa zaposlenjem se odražava i na stanovništvo koje ostaje  u našoj opštini, pa je s toga prosečna starost stanovnika prema popisu iz 2016 god. bila 48 god. Napomenimo takođe da opština Negotin ima negativni prirodni priraštaj pa se s toga očekuje da broj stanovnika sa varijantom migracija do 2041. godine bude samo 23.359 stanovnika, što je poražavajuće kao podatak. Odavno je poznato da naši sugrađani svoju životnu sreću pronalaze i u Austriji, Nemačkoj, Francuskoj, Švajcarskoj, što možete i da se uverite leti kada vidite strane tablice na njihovim automobilima. Svi ovi podaci nas navode na to da se zapitamo gde smo to pogrešili kao narod, šta to država može da učini kako bi zadržala svoje građane, kakve podsticaje da nam ponudi opština? Ovo je problem koji ne može biti rešen u kraćem vremenskom periodu, pa s toga moramo da se posvetimo svi kao društvo i narod, utičemo na našu decu, damo im podsticaj i nadu za ostvarivanje svojih snova u svojoj zemlji, uz svoju porodicu, prijatelje, bračne drugove. Uticaj države će biti presudan i dati konačnu odluku o tome kakva se budućnost predviđa našim budućim priraštajima. 

U našoj opštini, broj nezaposlenih lica prema podacima Nacionalne službe za zapošljavanje je bio 2.463 lica od toga 1268 žena. Tu su najviše lica sa nedovršenom srednjom školom, odnosno I stepenom (1040 lica) kao i lica sa završenom srednjom školom, trogodišnjom i četvorogodišnjom (655 lica). Osobe iz teže zapošljivih kategorija kao što su osobe sa invaliditetom je 34 lica, dok je broj Roma koji se vode na Nacionalnoj službi za zapošljavanje bio 83 lica. Interno raseljena lica sa udelom od 31 stanovnika, sa izbeglicama i stranim državljanim čije je zbirni broj bio 12 lica, zauzimaju takođe udeo u ovom popisu.

Zanimljivo je da broj naših sugrađana koji prvi put traže posao bez ikakvog radnog iskustva iznosi 801 lice, od toga 458 žena. Osobe koje su bile radno angažovane zauzimaju udeo od 1662 lica od toga 458. Navešćemo podatak i da ona lica sa najvišim obrazovanjem i fakultetskom diplomom, odnosno VII stepenom i magistraturom iznosi 136 prijavljenih lica, od toga 77 žena. Sve više se skreće pažnja na to da su žene takođe jedna od težih zapošljivih kategorija, da se nalaze u vrlo malom procentu na vodećim pozicijama u privatnom i javnom sektoru i da se njima dodeljuju poslovi bez prevelikog zaduženja. Tu glavnu ulogu i dalje preuzimaju muškarci. Da li će se ova situacija promeniti ulaskom Srbije u EU i njene institucije, da li će otvaranja novog tržišta poslova, dovođenje stranih investitora u našu zemlju, povećanje životnog standarda uspesti da zadrži naše građane, da li naša opština može da poveća podsticaje za privatno poslovanje, da bolje uslove za otvaranje novih fabrika i omogući zapošljavanje? Ovo su pitanja koja će se postavljati svim nadležnim organima, funkcionerima, političarima, predsednicima, premijerima. Nama ostaje da se borimo za bolje sutra, da ne pokleknemo pred izazovima i pokušamo da nađemo sreću u našoj zemlji, sa našom porodicom i prijateljima. „Najjači samo ostaju, nikad se ne predaju“, citat je iz jedne pesme, koji treba da nam uvek služi kao podstrek i podsetnik na to da se moramo boriti i pobediti za naš opstanak.